HISTORY OF THE CHURCH OF LUMBANG

Ang Bayan ng Lumban, ay minsan naging sentro ng lahat ng gawaing misyonero sa lalawigan ng Laguna noong panahon ng Kastila.  Ang kristianismo sa bayan ng Lumban, ay nag simula noong Si P. Juan de Placencia ay namuno noong 1578. Muling nagtayo ng simbahan na yari naman sa kahoy na syang bahagi rin ng Brgy. Wawa, ngunit ito ay natupok ng apoy ng magkaroon ng sunog. Noong 1586, ang kura paroko na si Padre Pedro Bautista na lumaon ay naging santo ay humingi ng pahintulot sa Gobernador-Heneral na magtayo ng simbahang bato. Noong ika-22 ng Setyembre 1590, ang bayang ito ay itinatag at nabigyan ng pangalan. Ang pook ay magubat at maraming punongkahoy na Lumbang kung tawagin, na kung saan ay pinagkukunan ng langis at kahoy. Simula noong 1590 hanggang 1598 nang gawin at itindig ang unang simbahang bato sa Laguna at unang simbahang Franciscano na yari sa bato sa labas ng Maynila. Sang-ayon sa mga ulat, at mga aklat na sinulat ng pantas na paring Franciscano na si P. Felix Huertas, ang Lumban na sakop ng lalawigan ng Laguna ay ang pinakamatandang bayan dito sa ating lalawigan. Ayon pa sa mga kasulatan, ang Lumban ay matatandaan bilang lugar ng pagpapasinaya ng unang tabernakulo sa labas ng Intramuros ng Maynila.

Dito rin unang naganap ang kauna-unahang prusisyon ng Kabanal-banalang Sakramento sa Pilipinas. kung saan mayroong 44 na misyonaryong Fransiscano at Agustino ang dumalo. Nang ika - 9 ng Oktubre ay naganap ang marangyang prusisyon na nilahukan ng may 20 pendon (banner) na siyang palatandaan ng 20 bayan na nakiisa sa kapistahan. Ang mga manunugtog at mga koro ng mga bayan ng Sta. Ana ng Sapa (Sta. Ana, Manila), Pangil, Nagcarlan, Pila at Lumban ay tinipon at hinati sa apat na koro upang umawit sa prusisyon. Ang malaking pagtitipon na ito ay dinaluhan ng mahigit na 30,000 katao.

Noong 1606, sa pamumuno ni Padre Juan de Sta. Marta OFM, ay nagtayo ng pangrehiyong paaralan na binubuo ng 400 na mga batang lalaki. Tinuran ang mga kabataang lalaki na karamihan ay katutubong Lumban, ng Himnong Liturhikal at pag-gamit ng mga instrumento. Ito rin ay naging bahay pahingahan ng mga may sakit na misyonerong Franciscano na itinatag noon ring 1906 hanggang 1916. Sa kadahilang ang Lumban ay kauna-unahang layon misyon ng mga Franciscano, kung kayat si San Francisco ng Asisi ang ang hinirang maging patron ng bayan. Ngunit noong ika - labing walong (18) siglo inampon ng bayan si San Sebastian Martir bilang isang santong patron kung saan ipinangalan ang parokya. 

Nang sakupin ng mga Amerikano ang simbahan, nabuo ang orihinal na anyo nito at naging isa sa malaking batong simbahan sa probinsya. At isang monumento sa harap ng simbahan ang pinatayo ni Padre Francisco noong 1873. Mayroon din bakuran na yari sa bato ang naka paligid sa simbahan, subalit ipinatibag ni Padre Hilario de Guzman noong 1910. Ang simbahan ang napinsala ng lubos noong panahon ng hapon at noong 1947, ito ay nasalanta ng bagyo. At isinaayos ni Padre Senen Encarnation. 

Noong 1988, ang kapilya ng Perpetual Eucharistic Adoration (PEA) ay itinayo sa dating lugar na pinagbibinyagan na kung saan ang iba't ibang samahan pang simbahan at taong bayan ay may kanya kanyang oras ng pagtanod. Ang malaking bahagi ng kumbento ay ginawang Cursillo House, sumunod ay naging Sorrowful at Immaculate Heart Seminary at kinalaunan ay ginamit ng Holy Face Congregation. Sa ngayon, ang simbahan ay nasa pamamahala ng Missionaries of Faith Congregation.

Mayo 2021- Ang Pagsisimula ng Pagdiriwang.

Bilang pagtanaw sa ika-500 taon ng Kristiyanismo sa Pilipinas, ang parokya ng San Sebastian, Lumban ay itinalaga bilang isa sa mga "Jubilee Churches" ng ating Diyosesis. Noong ika-9 ng Mayo taong 2021, maringal na isinagawa ang pagtatalaga ng bagong altar at Simbahan at pagbubukas ng pintuan ng Hubileyo ng Parokya ng San Sebastian Martir na pinangunahan ng Bikaryo-Heneral at isa rin paring Lumbeño na si Reb. P. Rico de Luna, JCL.